FDR در مقابل SLA: انتخاب درست ساخت پلیمر برای برنامه شما – 3DPrint.com

SLA: روش های مختلف چاپ سه بعدی پلیمری غیر LPBF معمولاً به ساختارهای پشتیب، نیاز دارند. به طور کلی، کل قطعه باید در طول فرآیند ساخت به صفحه ساخت وصل شود تا اطمینان حاصل شود که قطعه در محل مورد نظر خود باقی می ماند. هر گونه ساختار حمایتی لازم باید در طول طراحی در نظر گرفته شود، در طول ساخت چاپ شود و پس از آن با دقت برداشته شود. این امر تولید، پس پردازش و زنجیره فرآیند کلی AM را کند می کند.

SLA: رزین های فوتوپلیمر در SLA و DLP سمی هستند و نیاز به روش های دفع دقیق دارند. در حین تولید، رزین‌ها بخارهای ناخوشایندی تولید می‌کنند و هنگام کار با آن‌ها باید دستکش بپوشید.

  1. ساختمان بدون پشتوانه

FDR: در مقابل، FDR به حداقل پس پردازش نیاز دارد: بدون UV یا عملیات حرارتی لازم نیست، و هیچ تکیه‌گاهی وجود ندارد که باید برداشته شود.

  1. خواص مک،کی قوی و پایداری

FDR: مزیت اصلی FDR در نام کامل آن گنجانده شده است. در کنار رزولوشن بالا و روکش‌های سطحی چشمگیر FDR، دقت ابعادی فوق‌العاده‌ای (+/- 40 میکرومتر) را به رخ می‌کشد، بنابراین این فناوری شانس قطعات یک کار را که در اولین بار بیرون می‌آیند را نیز بهبود می‌بخشد.

FDR: همراه با مزیت تولید سریع SLS، FDR همچنین به شما امکان می دهد قطعات را در چندین سطح عمودی (بسته به ارتفاع قطعه) لانه کنید تا از ارتفاع محفظه فرآیند – نه تنها از طول و عرض آن – به طور کامل استفاده کنید. این به افزایش بهره وری کمک می کند.

  1. پس پردازش ساده شده

در همین حال، استفاده سریع اما یکنواخت پودر از پوشش مجدد، تراکم مواد را تضمین می کند و به دقت قطعه کمک می کند. در نهایت، بسته به هندسه قطعه، حاشیه خطای FDR برای دقت ابعادی فقط +/- 40 میکرومتر است که با قالب گیری تزریقی مطابقت دارد. FDR دقیقی که برای ساخت‌های قطعه‌ای به ارمغان می‌آورد، با ثبات، استحکام و دوام نیز همراه است – ایده‌آل برای تج،ات الکتریکی و الکترونیکی، مهندسی مک،ک ویژه و ساخت دستگاه‌های پزشکی.

آیا علاقه مند به ،ب اطلاعات بیشتر در مورد فناوری FDR و قابلیت های آن هستید؟ امروز با ثبت نام، وبینار FDR درخواستی EOS را تماشا کنید اینجا.

مش، خبرنامه الکترونیکی ما شوید

FDR: PA 11، ماده ای که در چاپ سه بعدی FDR استفاده می شود، به طور کامل از دانه های کرچک ساخته شده است که در زمین های حاشیه ای که برای محصولات غذایی من، نیستند رشد می کنند و قابل بازیافت هستند. همچنین، در حالی که تمایلی به خوردن لوبیا کرچک ندارید، PA 11 ساخته شده از آنها زیست سازگار است و آن را برای زمینه پزشکی و همچنین محصولاتی که با غذا در تماس هستند مفید است.

در مورد آ،ین اخبار صنعت چاپ سه بعدی به روز باشید و اطلاعات و پیشنهادات را از فروشندگان شخص ثالث دریافت کنید.


منبع: https://3dprint.com/307397/fdr-vs-sla-the-right-polymer-manufacturing-c،ice-for-your-application/

رزولوشن جزئیات دقیق (FDR) یک فناوری چاپ سه بعدی صنعتی است که از یک لیزر CO پیشرفته برای دستیابی به ساختارهای نازک بی‌سابقه کوچک استفاده می‌کند. با استفاده از FDR، می‌تو،د قطعات بادوام با وضوح بالای جزئیات که معمولاً با SLA مرتبط است، با حجم تولید صنعتی و سرعت SLS بسازید.

ویژگی های کلیدی FDR

مدل سازی رسوب ذوب شده (FDM) یک روش ا،تروژن مواد AM است که در آن یک فیلامنت مبتنی بر پلیمر به سمت پایین نازل گرم شده کشیده می‌شود و در امتداد لایه‌های دوبعدی یک سکوی ساختم، ذوب می‌شود. در حالی که گرم می شود و شروع به خنک شدن می کند، لایه ها با هم ،یب می شوند و یک ،مت سه بعدی ایجاد می کنند.

  1. بهره وری بالاتر

FDR: پلیمر مورد استفاده برای FDR، پلی آمید 11 (PA 11)، دارای مقاومت در برابر ضربه بالا، کشیدگی بالا در هنگام ش،ت و موارد دیگر است. این تضمین می‌کند که اجزای FDR می‌توانند به راحتی در محیط‌های عملیاتی سخت بایستند و به ،وان قطعات مصرف نهایی مورد استفاده قرار گیرند. در مقابل، PA 11 مورد استفاده برای FDR به شدت در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم است در حالی که از نظر شیمیایی و مک،کی در برابر حرارت مقاوم است. این به تقویت اثربخشی و طول، شدن چرخه عمر قطعات تولید شده توسط FDR کمک می کند.

  1. استفاده پایدار و مسئولانه از مواد

SLA: اگرچه SLA می‌تواند با FDR در مقایسه قابلیت‌های جزئیات دقیق مطابقت داشته باشد، اما نمی‌تواند حجم تولید خود را تقریبی کند. این تا حد زیادی به دلیل فرآیندهای ساخت آهسته روش مبتنی بر رزین است، که تف جوشی لیزری نسبتاً سریع FDR می تواند به راحتی از آن پیشی بگیرد.

استریولیتوگرافی (SLA) از یک لیزر کم مصرف برای سخت ، رزین مایع که در یک م،ن قرار دارد استفاده می کند که معمولاً به آن خمره می گویند تا شکل سه بعدی دلخواه را ایجاد کند. این فرآیند پ،تیک مایع حساس به نور را در یک روش لایه به لایه به نام پلیمریزاسیون نوری به پ،تیک جامد تبدیل می کند.

وقتی صحبت از روش‌های مختلف چاپ سه‌بعدی صنعتی به میان می‌آید، صنعت تولید افزودنی (AM) هیچ کمبودی در کلمات اختصاری ندارد. در پرینت سه بعدی پلیمری، سه روش اصلی پرینت سه بعدی پ،تیکی وجود دارد که در اینجا مروری کوتاه داریم:

در همین حال، روش‌های غیر LPBF AM مانند SLA و پردازش نور دیجیتال (DLP) – یکی دیگر از فرآیندهای مبتنی بر رزین پلیمری – می‌توانند نتایج مشابهی با وضوح بالا ایجاد کنند. اما قطعات SLA و DLP به ،وان اثبات مفهوم یا برای استفاده آزمایشی مؤثرتر عمل می کنند. اگر تولید تا حجم لازم برای AM در سطح صنعتی مقیاس شود، وضوح جزئیات و دقت ابعادی SLA و DLP به اندازه قابل اعتمادی بالا نخواهد بود.

مقایسه مزایای FDR و SLA

  1. جزئیات و دقت ابعاد

FDR قادر است حجم تولید قطعات را با سیستم های SLS سنتی مقایسه کند زیرا فناوری ها بسیار مشابه هستند. هر دو اشکال LPBF هستند. اما FDR از لیزرهای CO استفاده می کند که پرتوهای بسیار نازک با قطر فو، 0.22 میلی متر (200 میکرومتر) تولید می کند – تقریباً نصف اندازه آنچه در چاپگرهای سه بعدی SLS دیده می شود. لیزر بسیار ریز امکان ذوب پودر و شکل دادن به آن را در سطح دانه ای لازم برای ایجاد جزئیات کوچک می دهد: به ،وان مثال، حروف سطحی دقیق و اتصال دهنده های شکل پیچیده بر روی دوشاخه میکروالکترونیک.

SLA: قطعات SLA می‌توانند کاملاً دقیق باشند، اما رزین‌های پلیمری که در این فرآیندها استفاده می‌شوند به نور UV حساس هستند. به این ترتیب، قطعات باید دور از نور خورشید یا هر منبع نور دیگری که حاوی اشعه ماوراء بنفش است، نگهداری شود.

SLA: در گذشته، پرینت سه بعدی SLS قادر به دستیابی به سطوح جزئیات و دقت ابعادی فناوری SLA نبوده است. SLA مدت‌ها است که قوی‌ترین قابلیت را در چاپ سه‌بعدی پلیمری جزئیات و دقت ابعادی داشته است، اما اکنون یک رقیب قوی در فناوری FDR دارد.

FDR: مانند SLS – FDR در طول ساخت قطعات به پشتیب، نیاز ندارد. ذرات پودر ذوب نشده برای نگه داشتن قطعات در جای خود و حمایت از برآمدگی کافی هستند. این امر طراحی را ساده می کند، قرار دادن قطعات در حجم ساخت را آسان می کند، به سرعت بخشیدن به پس پردازش و کاهش ضایعات مواد کمک می کند.

SLA: هنگامی که فرآیند چاپ به پایان رسید، قطعات جداگانه باید با ظرافت برای پس پردازش کنار گذاشته شوند. همچنین، قرار گرفتن بیشتر در معرض انرژی لیزر یا اشعه ماوراء بنفش اغلب برای سخت شدن قطعات تولید شده از طریق این روش ها، حتی آنهایی که فقط نمونه اولیه هستند، مورد نیاز است.

تف جوشی لیزری انتخابی (SLS) یک فرآیند همجوشی بستر پودر لیزری (LPBF) است که از یک لیزر پرقدرت برای ،یب انتخابی مواد پودری لایه به لایه برای ایجاد یک جسم سه بعدی استفاده می کند. این فرآیند با پخش شدن یک لایه نازک پودر در سراسر سکو آغاز می شود، جایی که لیزر به طور انتخابی پودر را متخلخل می کند و اولین لایه جسم ساخته شده را ذوب می کند.

FDR چیست و چرا آن را با SLA مقایسه می کنیم؟