لاورینتی خاطرنشان کرد: «تعدادی از اولین‌ها وجود داشت، اما چیزی که در ذهن من ماندگار شد این است که در تمام این فضای جدید، هوافضای جدید، فعالیت‌های دفاعی جدید، انتظار می‌رود ماموریت بزرگی مانند این نه تنها در آن ش،ت بخورد. اولین تلاش – معمولاً انتظار می رود که به دلیل نیروی محرکه ش،ت بخورد. ما بسیاری از شرکت‌های فضایی خصوصی را دیده‌ایم که تلاش‌های زیادی با پرینت سه‌بعدی انجام می‌دهند، اما رویکرد آنها به نیروی محرکه، به‌طور خاص، منجر به اولین مأموریت‌های پرخطر می‌شود.»
تصاویر از دب اکبر
مش، خبرنامه الکترونیکی ما شوید
من به این موضوع نگاه نمی‌کنم که دفعه بعد چه کاری باید انجام دهیم تا کاری را که قبلا انجام داده‌ایم ش،ت دهیم – بیشتر از آن، چقدر می‌تو،م آن را جلوتر ببریم؟» لاورینتی توضیح داد. به ،وان مثال، ما بیشتر و بیشتر در مورد عملیات در فضا هیجان زده هستیم. ما موتورهایی داریم که به ،وان موتورهای مرحله بالایی برای تزریق در مدار ماهواره طراحی شده اند. فراتر از آن چه اتفاقی می افتد؟ مدار پایین‌تر توسط SpaceX و دیگران به خوبی خدمات رس، می‌شود. مدار زمین ثابت را می توان با برخی از محموله های امنیت ملی با هزینه های بالا برآورده کرد. اما خارج از این افراط، امکانات بسیار زیادی وجود دارد و همه آنها به نیروی محرکه نیاز دارند.
در حالی که تمام نقاط قوت Ursa Major در پرواز آزمایشی موفقیت آمیز آن با Stratolaunch به نمایش گذاشته شد، استدلال این که هادلی اساساً یک دستاورد فناوری نیست، دشوار است. اول از همه، انواع مختلفی از موتورهای هوافضا وجود دارد که عمدتاً از نظر انواع پیشرانه های مورد استفاده متفاوت است. “سوخت” در موتورها با “ا،ید کننده ها” ،یب می شود که باعث احتراق می شود که منجر به پرواز می شود. تحقیق و توسعه مبتنی بر بخش خصوصی در آ،ین نسل فضاپیماها پیشرفت زیادی در موتورهای احتراق مرحله‌ای را تسریع کرده است، که به نحوه سوزاندن پیشرانه‌های مورد استفاده در مراحل از طریق محفظه‌های متعدد اشاره دارد.
لاورینتی با پوزخند گفت: «مطمئنا. این یک شرکت خصوصی در Stratolaunch است که با یک شرکت خصوصی در Ursa Major شریک می شود تا یک وسیله نقلیه مافوق صوت با موتور قابل استفاده مجدد تولید کند. دیروز یکی به من گفت، ناسا چهار پرواز طول کشید تا به سرعتی که با آزمایش به آن رسیدیم برسد. [on March 9th]. بنابراین، این یک لحظه Sputnik برای صنعت خصوصی است، جایی که ما با رویکردی بسیار متفاوت ریسک زیادی می‌کنیم و مأموریتی را پیش می‌بریم که قبلاً هرگز انجام نشده است.»
در مورد آ،ین اخبار صنعت چاپ سه بعدی به روز باشید و اطلاعات و پیشنهادات را از فروشندگان شخص ثالث دریافت کنید.
منبع: https://3dprint.com/307910/hypersonic-heats-up-ceo-joe-laurienti-on-the-success-of-ursa-majors-3d-printed-engine/
Talon-A1 استراتولانچ با موتور هدلی دب اکبر برای پرواز آماده می شود.
«یک چیز دیگر که خیلی صریح می‌گویم که ما هنوز روی آن کار نمی‌کنیم، اما در ذهن من است: برنامه‌های هواپیماهای بدون سرنشین. هی، معاون وزیر ابتکار Replicator، CCA نیروی هوایی [Collaborative Combat Aircraft] برنامه – اینها ماموریت هایی هستند که در طی پنج تا ده سال آینده به هزاران هواپیمای بدون سرنشین در ک، های مختلف نیاز دارند. پیشرانه قرار است از کجا بیاید؟ ایالات متحده به ساخت سیستم‌های پیشران جدید عادت ندارد، به‌ویژه سیستم‌های پیشر، که فقط برای هواپیماهای بدون خلبان فقط چند دقیقه در هر بار کار می‌کنند. بنابراین، این چیزی نیست که Ursa Major در آن تجربه داشته باشد، اما ما یک شرکت نیروی محرکه هستیم و نیاز به آن وجود دارد.”
مدل ما «بیایید واقعاً از چاپ سه بعدی و تولید پیشرفته استفاده کنیم تا بر نیروی محرکه تمرکز کنیم و سپس با شرکتی شریک شویم که در تلاش برای پیشبرد مأموریتی است که قبلاً انجام نشده است» – به طرز شگفت انگیزی، شاید – در اولین حرکت موفقیت آمیز بود. علاوه بر تعهد ما به نیروی محرکه، من فکر می کنم عامل اصلی این کار این بود که چاپ سه بعدی تکرارهای زیادی را امکان پذیر می کرد. ما چرخه های زیادی داریم. ما 2500 قطعه را چاپ کرده‌ایم که در موتورها و آزمایش‌های آتش داغ روی زمین ادغام شده‌اند. بنابراین، موفقیت در اولین پرتاب مانند یک تغییر خوب به سمت آماده سازی برای ماموریت بعدی ما است.
موتورهای احتراقی مرحله‌ای هستند به اندازه کافی نادر، به لطف پیچیدگی موجود، اما غنی از ا،ید کننده موتورهای احتراقی مرحله‌ای – که در آنها مقدار کمی سوخت با نسبت بسیار بالاتری از ا،یدکننده ،یب می‌شود – تقریباً نامشخص هستند. در واقع، قبل از پرواز آزمایشی موفقیت آمیز هادلی در روز شنبه، 9 مارس 2024، تنها موتورسازان روسی تا به حال موتورهای احتراقی مرحله‌ای غنی از ا،یدکننده را توسعه داده بودند. اکنون، نقاط عطف مسابقه فضایی همیشه به ناچار با اسپوتنیک مقایسه می شود. اما مقایسه در این مورد به‌ویژه من، به نظر می‌رسد، بنابراین من ناچار شدم از لاورینتی بپرسم که آیا او فکر می‌کند که از منظر رقابت استراتژیک ایالات متحده، موفقیت Stratolaunch-Ursa Major باید مانند یک لحظه وارونه اسپوتنیک باشد:
جو لاورینتی گفت: «الان فقط حدود 24 ساعت گذشته است، بنابراین من هنوز در حال هضم آن هستم. اما حتی از طریق زوم هم به راحتی می شد متوجه رضایت مدیر عامل شد. روز قبل، دب اکبرموتور پیشران مایع چاپ سه بعدی با موفقیت راه اندازی شد در اولین پرواز آزمایشی خود. موتور هدلی به یک استراتولانچ تخت آزمایش Talon-A1 (TA-1) با سرعت های مافوق صوت (5 ماخ) TA-1 بر روی اقیانوس آرام:
ده سال گذشته ایجاد قابلیت های فضای تجاری تحت سلطه شرکت هایی مانند اسپیس ای، بوده است. در طول ده سال آینده، شرکت هایی مانند Ursa Major آماده به نظر می رسد که زمین بازی را ی،ان کنند.
او گفت: «این جهش را از سطح آمادگی فناوری انجام دادیم [TRL] 8 تا TRL 9، به این م،ی که ما واقعاً سخت افزار پرواز کرده ایم، کار بزرگی بود. موفقیت ما واقعاً به سه چیز بستگی دارد. این فناوری است، به این م،ی که ما رفتیم و مواد جدید را به صورت سه بعدی پرینت کردیم و توانستیم فرآیندی را بسازیم که ما را قادر می‌سازد آن مواد را اینجا روی زمین از طریق تجزیه و تحلیل و تکرار تأیید کنیم. این به طور مستقیم به شماره دو، روش شناسی، منتهی می شود: مقدار بسیار زیاد آزمایش و نوع آزمایشی که ما انجام دادیم. در نهایت، این مدل ،ب‌وکار است، و من فکر می‌کنم موفقیت ما به ما و دیگر، مانند ما که بر نیروی محرکه تمرکز کرده‌اند، و دستیابی به پیشرفت‌هایی با استفاده از فناوری‌هایی که احتمالاً اولین‌ها فوراً از آن استفاده نمی‌کنند، روشن می‌کند، که در نهایت اجازه می‌دهد. ما با آن دسته اول‌ها شریک می‌شویم تا فناوری جدید را به پرواز درآوریم.»
موتور هدلی در طبقه تولید در Ursa Major