اگر بخواهم این گزینه‌های نورپردازی را در یک استودیوی عکاسی با چراغ‌های بزرگ استودیویی روی زمین تکرار کنم، ممکن است تصمیمات زیر را بگیرم:
- من ممکن است از یک فلاش روی دوربین استفاده کنم و سپس از یک فلاش پر یا نور پرکننده در اتاق جدا از دوربین استفاده کنم. نور دوربین ممکن است جلوی صورت مدل را روشن کند، در حالی که یک نور در کناره مدل ممکن است سایه های دیگری ایجاد کند و بخش های دیگری از صورت مدل را برجسته کند (مانند استخوان گونه). همچنین ممکن است باعث شود که چهره کلی ابعادی تر و کمتر از آنچه که یک نور ایجاد می کند، صاف تر به نظر برسد.
- ممکن است از قرار دادن چراغ‌ها در زیر مدل خودداری کنم، زیرا این می‌تواند مدل را ترسناک و ترسناک جلوه دهد.
- من ممکن است از عکاسی با فلاش در نزدیکی پنجره یا آینه اجتناب کنم تا از تابش خیره کننده منع، شود.
- من ممکن است انتخاب کنم که از مدل با نوری که فقط از یک طرف می‌آید (در زاویه 90 درجه) ع، بگیرم تا سایه‌های صورت را به‌طور نامحسوس برجسته کنم.
- من ممکن است مدل را فقط از پشت برای ایجاد یک افکت سیلوئت روشن کنم.
- من ممکن است از یک “جعبه نرم” استفاده کنم، یک لامپ پوشیده شده با یک صفحه پخش، برای پراکنده ، نور و نرم ، ظاهر مدل.
در این پرتو در اینجا چند اصطلاح وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.
همانند عمق میدان، ایجاد تصاویری با کنتراست بیشتر یا کمتر، یا ع، هایی با کلید بالا یا پایین به شما این امکان را می دهد که در مورد موضوع مورد نظر اظهار نظر کنید. ی،ی شما می تو،د بیننده را به سمتی سوق دهید که سوژه را به شیوه ای خاص درک کند و یا احساسات خاصی داشته باشد و قضاوت خاصی در مورد موضوع داشته باشد، همه اینها با تغییر نمایش آن بر اساس تأثیرات نور.
می توان کتابی در این زمینه نوشت. این فقط برای شروع است. همچنین، می‌تو،د از تکنیک‌های نورپردازی استودیو دور از استودیو، با استفاده از فلاش الکترونیکی متصل به دوربین استفاده کنید. این تعداد راه‌هایی را برای ارائه سوژه افزایش می‌دهد (شاید برجسته‌تر و بنابراین دراماتیک‌تر یا با نور کمتر و در نتیجه قابل دسترسی‌تر).
به طور کلی، بسته به لحنی که می‌خواهم موضوع را انتخاب کنم، می‌توانم نورپردازی را دراماتیک‌تر یا کم‌رنگ‌تر کنم. من حتی یک کارت سفید شاخص را با یک باند ،تیکی به فلاش پرش وصل کردم تا اگر سقف خیلی بلند بود، بتوانم فلاش را منحرف کنم (کارت نور را منحرف می کند).
یک ع، با کلید بالا، ع،ی است که مناطق عمدتاً روشن دارد (یا پی،ل‌های با رنگ سفید یا روشن‌تر وقتی به ،وان نمودار «هیستوگرام» در برنامه‌های ویرایش تصویر مانند فتوشاپ مشاهده می‌شود). از نظر چشم، چنین ع،ی بسیار سفید یا روشن به نظر می رسد، اگر سیاه و سفید یا رنگی باشد. به ،وان مثال، این می تواند رنگ سفید روشن و بکر نور خورشید صبح زود را نشان دهد. ع، آن ع، “کم کلید” است (که در آن هیستوگرام فتوشاپ به سمت رنگ های تیره تر متمایل می شود). این ممکن است نشان دهنده احساس آرام تر مربوط به غروب خورشید باشد.
“عمق میدان” بخشی از ع، را که فو، کامل و واضح دارد و بخشی از ع، که کمی مبهم است را مشخص می کند. محدوده (یا عمق صفحه تصویر) شفافیت کریستالی را یادداشت می کند، با این فرض که همه ع، ها دارای پیش زمینه، میانه و پس زمینه هستند.
برای چه می خواهی این کار را انجام دهی؟ زیرا به شما این امکان را می دهد که ،متی از ع، را که می خواهید بیننده روی آن فو، کند، موضوع ع، را انتخاب کنید، در حالی که سایر ،مت های ع، را نادیده می گیرید یا کمتر به آن توجه می کنید.
جایگزین تصویری با کنتراست کمتر خواهد بود. نور محیطی (نور طبیعی در فضای باز که توسط فلاش الکترونیکی تقویت نمی شود) در بعد از ظهر می تواند مدل را نرم تر و قابل دسترس تر نشان دهد.
در این منظر (به اصطلاح)، درک برخی از اصطلاحات و تعاریف مفید است. اینها به شما کمک می‌کنند ع، بگیرید یا ع،هایی را برای پروژه‌هایی که طراحی می‌کنید، اعم از بروشور، بنر، یا چاپ کتاب انتخاب کنید.
اگر از یک تخت گل عکاسی می کنید (برای اشاره به مثال ذکر شده در بالا)، می تو،د یک گل را برجسته کنید و آن گل ها را به بیننده نزدیک تر و گل های دورتر را کمتر برجسته کنید، زیرا آنها از فو، خارج می شوند. هنگام عکاسی از یک شخص، یک مدل نیز می تو،د این کار را انجام دهید.
ع، ،یداری شده از … www.depositp،tos.com
ع، ها در کار چاپ سفارشی شما اساساً ثبت نوری است که شما شاهد آن بودید. شما با نور خلق می کنید، بی،ه هنری و/یا سرمقاله خاصی می سازید. ع، ها هرگز فقط به خاطر ظاهرشان به یک نشریه اضافه نمی شوند.
این مطلب در تاریخ شنبه 4 فوریه 2023 ساعت 22:39 ارسال شده است و در زیر ع، ها ثبت شده است. شما می تو،د هر پاسخی را که به این ورودی داده می شود از طریق فید RSS 2.0 دنبال کنید. تو می تو، یک پاسخ بگذارید، یا پیگیری از سایت خودتان.