دستگاه‌های رم چاپ سه‌بعدی مهندسین UW-Madison با گرانش صفر با بودجه ناسا – 3DPrint.com

خواله الحربی، دانشجوی دکترا که برای دو پرواز آزمایشی در هوا بود، گفت: «وقتی در هوا بودیم، حس خوبی داشتیم و مراحل کار می‌،د. “وقتی نتایج به دست آمد، ما واقعا راضی و خوشحال و هیجان زده بودیم که به تحقیقات خود ادامه دهیم.”

در آ،ین پرواز آزمایشی خود، این هفت محقق با موفقیت بیش از دوجین واحد RAM را با استفاده از ا،ید روی، یک جوهر نیمه رسانا، و چندین واحد دیگر با استفاده از پلی دی متیل سیلو،ان، یک جوهر پلیمری عایق، چاپ ،د.

در همین حال، دانشجوی دکترا و محقق دکتری ناسا، Rayne Wolf، یکی از سرپرستان تیم، بر اهمیت این آزمایش‌ها تاکید کرد و گفت: «تعداد زیادی از این آزمایش‌ها سوار می‌شوند». پروازهای آزمایشی موفقیت آمیز نقطه عطف مهمی را رقم زدند و ثابت ،د که چاپ EHD می تواند به طور موثر در محیط های با جاذبه صفر عمل کند. با این حال، Qin می گوید که این فناوری مزایایی فراتر از توانایی آن برای عملکرد در محیط های با گرانش صفر دارد.

UW-Madison با ناسا دارای چندین جایزه و کمک هزینه تحصیلی به محققان و دانشجویان آن است. ناسا فارغ التحصیلان بسیاری را از گروه های تحقیقاتی UW-Madison جذب کرده است و دانشجویان فارغ التحصیل بورسیه های معتبری را برای تحقیقات پیشرفته مرتبط با فضا دریافت کرده اند. مرکز علوم و مهندسی فضایی (SSEC) در UW-Madison همچنین با ناسا در پروژه هایی مانند ردیابی و نظارت بر آتش سوزی با استفاده از داده های ماهواره ای همکاری می کند. مانند دیگران، آ،ین پروژه چاپ EHD روابط دانشگاه را با آژانس فضایی تقویت می کند و پیشرفت های بیشتری در فناوری تولید در فضا دارد.

منبع: https://3dprint.com/309795/uw-madison-engineers-3d-print-ram-devices-in-zero-gravity-with-nasa-funding/

مهندسان از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون (UW-Madison) واحدهای دستگاه رم (حافظه دسترسی تصادفی) چاپ سه بعدی در گرانش صفر برای نشان دادن اینکه قطعات الکترونیکی را می توان در فضا تولید کرد. این قابلیت برای ماموریت های فضایی طول، مدت، که در آن تکیه بر زمین برای تعویض قطعات عملی نیست، بسیار مهم است. بودجه توسط جایزه 508282 دلاری ناسا تامین شده است مرکز پرواز فضایی مارشال، این پروژه پتانسیل ساخت رم در فضا را نشان می دهد و به فضانوردان کمک می کند تا تج،ات خود را به طور موثر تر تعمیر و نگهداری کنند که برای موفقیت ماموریت های طول، ناسا ضروری است.

به گفته محققان، اگرچه آنها می‌توانستند ببینند که چاپگرشان در حین شناور شدن در اطراف کابین هواپیما کار می‌کند، اما نمی‌توانستند نتایج خود را در مقیاس‌های میکرو و نانو تایید کنند تا اینکه در آزمایشگاه تحقیقاتی موقت خود که در آشیانه‌ای ساخته شده بود دور میکروسکوپ جمع شدند. فرودگاه.

تحت این مقیاس کوچک، کشش سطحی مانع از ،وج مایع از این نازل می شود. و سپس این نیروی الکتریکی را اعمال می کنیم تا از این نیروی کشش سطحی خارج شویم.» با چاپ سه بعدی سنتی، اندازه نازل اساساً اندازه قطرات را تعیین می کند، اما با استفاده از سیستم چاپ خود، می تو،م قطرات را کوچکتر از اندازه نازل کنیم. با توجه به یک نازل 2 میکرومتری، می تو،م یک الگوی در مقیاس نانو بسازیم. این مزیت بزرگ این است.»

در میان اولین آزمایش‌های تولیدی در فضا، فضانورد ناسا بری ویلمور آچار ضامنی را در دست دارد که در سال 2014 با چاپگر سه بعدی روی ایستگاه فضایی بین‌المللی ساخته شد. تصویر توسط ناسا.

محققان UW-Madison واحدهای دستگاه رم را در گرانش صفر چاپ سه بعدی می کنند. از چپ به راست: خواله احمد الحربی، ژئوپنگ جیانگ، رنجی نی، هانتانگ کین، رین وولف، پنگیو ژانگ، و ژاکوب ،مبا. تصویر با حسن نیت از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون.

همکاری با محققان از دانشگاه ایالتی آیووا (ISU) دانشگاه ایالتی آریزونا، اینتلو سایر شرکای صنعتی، تیم UW-Madison یک پروژه قدرتمند را رهبری می کند. در واقع، ISU که یک جایزه فرعی 100000 دلاری دریافت کرده، در حال آماده سازی جوهر نانو نقره و جوهر ا،ید برای آزمایش های پروازی آینده است. تیم ISU همچنین به توسعه نرم افزار، ارائه پشتیب، فنی روی زمین در طول پروازها، و مشارکت در ایجاد یک الگوریتم کنترل بلادرنگ برای چاپ EHD کمک می کند.

این تیم در طول دو پرواز آزمایشی سهموی اول خود با چالش‌های فنی مواجه شدند، زم، که ارتعاشات موتور با سنسورهای کالیبراسیون چاپگر تداخل پیدا کرد. پس از عیب یابی فشرده و بازنویسی کد سیستم در گرانش صفر برای جبران ارتعاشات، دانشجوی فارغ التحصیل Pengyu Zhang این اشکال را برطرف کرد.